Erfelijke bindweefselziekten kunnen aanleiding geven tot voetklachten en gewrichtsinstabiliteit van diverse gewrichten, ook in voet en enkel. Voetklachten zijn veel voorkomend bij mensen met deze aandoeningen. Revalidatiearts Emile P.F. Janssen zet op een rij hoe het is gesteld met deze aandoeningen, hun gevolgen en de optimale beschoeiing.
Dit artikel verscheen eerder in het orthopedisch vakblad van juni 2019
De Ehlers-Danlos Syndromen (EDS) zijn een groep van erfelijke bindweefselaandoeningen die kunnen variëren in de mate waarin ze diverse delen van het lichaam beïnvloeden. Ook hun genetische oorzaken variëren. In het algemeen zijn kenmerken van deze syndromen: gewrichtshypermobiliteit, over-elastische huid en verhoogde kwetsbaarheid van weefsels en organen.
Ehlers-Danlos Syndromen is een verzamelnaam voor een klinisch en genetisch heterogene groep van minstens dertien, meestal autosomaal (niet geslachtsgebonden) dominant overervende en qua klinische symptomen deels overlappende aandoeningen van het bindweefsel.
Overervend wil zeggen: heeft één van de ouders de aandoening, dan is voor ieder kind van deze ouder de kans dat het ook aangedaan is 50%.
De syndromen zijn voor het eerst beschreven door de Nederlandse chirurg Job Janszoon van Meek’ren in 1657. De aandoening is vernoemd naar twee personen: de Deen Edvard Lauritz Ehlers, die het beschreef in 1901 en de Fransman Henri-Alexandre Danlos die dit nog eens deed in 1908.
Lees meer over deze aandoeningen, hun beloop en de betekenis ervan voor beschoeiing. Download het artikel.